Κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα ελέγξεις. Μετά δεν μπορείς και δε θες να τα ξεχάσεις. Και στο τέλος- τέλος, χωρίς καμιά ντροπή, θα θελες να επαναλαμβάνονται χωρίς σταματημό. Όχι γιατί δεν ήταν τέλεια και θες να τα τελειοποιήσεις, αλλά γιατί ήταν απλά υπέροχα και δε θα άλλαζες τίποτα. Δύο χέρια που κρατιούνται σφιχτά. ‘Ένα φιλί για καληνύχτα. Τόσο άβολο στην αρχή, σχεδόν απαίσιο. Αλλά μετά τόσο απαλό και γλυκό και σταδιακά παθιασμένο και αχόρταγο. Τα συναισθήματα. Πλήρης άγνοια για του άλλου, αλλά και για τα δικά σου. Αμηχανία, άγχος, σύγχυση, ευχαρίστηση, ξάφνιασμα και μετά απλή απόλαυση. Κολλάς σαν μαγνήτης, η ώρα περνάει αλλά δε σε ενδιαφέρει. Εκείνος κοιτάει τα χείλη σου και συ προσπαθείς να κοιτάξεις στα μάτια του. Αλλά εκείνα εκεί καρφωμένα στα χείλη! Τότε αποφασίζεις να παραιτηθείς και να αφεθείς στο φιλί που όσο περνάει η ώρα το αποζητάς. Αγκαλιές, χουφτώματα, νεύματα μικρά, ένα φιλί στο κούτελο. Και ενώ θες και σου αρέσει τόσο που σ’ αγγίζει πα...