“We can fight our desires. But when we start making fires. Let's go to war… To make peace. Let ' s be cold … To create heat ” Πρόσφατα βρέθηκα να συζητώ με μια κοπέλα γύρω στα 30, καλοβαλμένη, έξυπνη και με καλή δουλειά. Συζητώντας για τις νέες αυξήσεις είπε: «Περιμένω να γίνει πόλεμος. Κάποτε έλεγα όχι γιατί θα γίνει πλιάτσικο, αλλά τώρα δε με νοιάζει είναι η μοναδική λύση». Τα λόγια της με σόκαραν, αλλά πιο πολύ με τρόμαξε η σκέψη ότι δεν είναι η μόνη που σκέφτεται έτσι. Ποιος μπορεί αν αποζητά τον πόλεμο; Ξέρουν τι θα πει πόλεμος; Τηλεόραση δε βλέπουν; Στον πόλεμο οι άνθρωποι τρώνε ο ένας τον άλλο δεν τρώει κανείς αυτούς που θεωρεί πως τους κατέστρεψαν. Για 300ους που μας ενοχλούν θα βγούμε με τα όπλα στα χέρια; Δεν είναι αυτή η λύση. Και το μετά; Γιατί είμαστε σίγουροι ότι δε θα είναι χειρότερο; Το μίσος, η ζήλια και η διχόνοια είναι συναισθήματα που δημιουργούνται σε δύσκολους καιρούς που ο κόσμος δεν έχει να φάει ή να ζεσταθεί. Το θέμα είναι να...