Ρεπορτάζ για τα 20 χρόνια από την πτώση του πιο μησιτού τείχους στην Ιστορία της Ανθρωπότητας. Φρουροί, ηλεκτροφόρα καλώδια και σκυλιά.Η εντολή μια: πυροβολήστε στο ψαχνό.
Οι U2 δίνουν free concert συναυλία για να γιορτάσουν. Γκρεμίστηκε το ορατό του Berlin και υψώθηκαν άλλα τόσα. Εντός και εκτός μας.
Ο ρεπόρτερ ανιχνεύει τα ανεπαίσθητα πλέον κομμάτια «μισητής» ασφάλτου και η επέτειος τελειώνει εδώ.
Επόμενο θέμα. Σκυλάκι κοιτάζεται πρώτη φορά σε καθρέφτη. Μυρίζει βιντεάκι youtube. Η δημοσιογράφος διαβάζει στακάτο τα περιγραφικά της λόγια του αέρα.
«Χαϊδεύει τον καθρέφτη, τον γλείφει, του γαβγίζει».
Αφήνει να ακουστεί το σκυλίσιο «γαβ» και ρίχνει την κατακλειδα:
«Τα χαριτωμένα μας τετράποδα στις νέες τους περιπέτειες».
Κάποιος μου κάνει πλάκα. Δεν είχα ύπνο.
Άνοιξα την τηλεόραση και μαζί το παράθυρό μου στον κόσμο. Ο κόσμος είναι ένα τείχος εκατόν εξήντα και βάλε χιλιομέτρων. Ο κόσμος είναι το αδιέξοδο είδωλό μας στον καθρέφτη.
Έχω όλα τα φώτα ανοιχτά και όμως πρέπει να ξημέρωσε. Τα μάτια μου πονάνε, θέλουν να κλείσουν. Είναι η ώρα μου. Να κρατήσω και εγώ ημερολόγιο. Θα φτιάξω ζεστό καφέ με μαύρη ζάχαρη. […]
Άνθρωπος παρασύρθηκε από χείμαρρο. Είχε πάει να πάρει γλυκά για το δίχρονο γιο του. Το πάνελ της εκπομπής στέλνει συλλυπητήρια στη νεαρή σύζυγο. Και καπάκι ευχές σε όσους έχουν γιορτή, γενέθλια ή κάποια επέτειο: «Να είστε όλοι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι». Αμήν.
Κερατσίνι: μπαράζ εμπρηστικών επιθέσεων. Η αυτό-οργάνωση της φωτιάς.
Άλλους τους παίρνει η βροχή, άλλους η φωτιά. Όλους μας όμως, ο διάολος. Κι ο άνεμος τζόκερ να γα**ει χαιρέκακα.
Σήμερα θα μείνω μέσα.
Απόσπασμα από το βιβλίο, Αλτσχάιμερ Trance της Στέργιας Κάββαλου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου