Εσύ, θα έβαζες γκαζάκια στα δικά σου δάχτυλα;

Βουτήξαμε με τα μούτρα στην απραξία, το κύμα του θυμού μας χτύπησε κατάμουτρα και χάσαμε τις αισθήσεις μας.

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με προσοχή τα κεντρικά δελτία και τις ενημερωτικές εκπομπές στα κανάλια. Μετά παρατηρώ τις συζητήσεις των απλών ανθρώπων. Και αναρωτιέμαι… ζω σε ταινία;

Άκουσα κάποιον να ισχυρίζεται πως αυτή η «φάρα» (οι δημοσιογράφοι) παραπλανεί το κοινό και βγάζει στη δημοσιότητα ό, τι θέλει εκείνη για να αποσπάσει τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα. Μπράβο συνεννόηση οι δημοσιογράφοι, σκέφτομαι!!!

Και ρωτώ… αφού το πιστεύει γιατί δεν πατά το κόκκινο κουμπί του τηλεκοντρόλ του; Αφού ξέρεις ότι σε παραπλανούν... κλείστους.

Η αλήθεια για κάθε γεγονός βρίσκεται πλέον στην άκρη των δαχτύλων σου. Λέγεται διαδίκτυο. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον!!!

Ό,τι μπορείς να φανταστείς ότι σου «κρύβουν» μπορείς να το βρεις. Γνώμες, συνεντεύξεις, γεγονότα. Όλα υπάρχουν γιατί δεν τα ψάχνεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Γιατί είναι καλή η κριτική στους άλλους, αλλά στον εαυτό μας δεν μπορούμε να την κάνουμε με τόση ευκολία.

Δε λέω ότι όλοι οι δημοσιογράφοι κάνουν ορθά τη δουλειά τους, όπως δεν την κάνουν σωστά και όλοι οι υδραυλικοί ή οι δάσκαλοι και πάει λέγοντας. Δεν είσαι υποχρεωμένος να αναγνωρίσεις τη δουλειά τους. Είσαι όμως υποχρεωμένος να σεβαστείς  τη ζωή τους.

Την επόμενη φορά που θα χαρείς βλέποντας πως κάποιος απείλησε δημοσιογράφο βάζοντας του γκαζάκια σκέψου πως θα ένοιωθες αν ήσουν εσύ στη θέση του. Φαντάζεσαι επειδή πλημμύρισες το σπίτι κάποιου βάζοντας λάθος τους σωλήνες να ερχόταν και να σε τίναζε στον αέρα;

Ας αποστασιοποιηθούμε για λίγο! Η βία δεν είναι λύση για τους απλούς θνητούς!!! Όσο την αποζητάμε θα μας την προσφέρουν!!!