Θανατηφόρες Αγκαλιές

«Αγκάλιασέ με»… αλλά τώρα που το σκέφτομαι γιατί να το κάνεις;

Κανείς δεν αγκαλιάζει κανέναν στις μέρες μας. Εάν τύχει και το κάνει δε γλιτώνεις το αντάλλαγμα… «θυμάσαι την αγκαλιά που σε πήρα; Μου χρωστάς».

Όλα είναι πάρε δώσε σήμερα! Από την ταπεινή αγκαλιά και τις καθημερινές απλές συναλλαγές μας μέχρι και την ίδια μας τη ζωή.

Το Σάββατο το βράδυ στην παραλιακή πέθανε ένας νεαρός. Το αμάξι του γλίστρησε λόγω της βροχής και έχασε τον έλεγχο. Δεν έπινε, δεν έτρεχε και την πάτησε σαν τον τελευταίο μεθύστακα. Στο αυτοκίνητό ήταν μόνος … τον αγκάλιασε ο Θάνατος και του πήρε τη ζωή… ακαριαίος θάνατος!

Άλλοι αυτοκτονούν. Η Ζωή αφήνει τους ανθρώπους μόνους. Τους δίνει εντολή να σταθούν στα πόδια τους και όταν δεν το καταφέρνουν τους βάζει τις φωνές. Η Ζωή δεν αγκαλιάζει… ο Θάνατος όμως, είναι πάντα με την αγκαλιά ανοιχτή και ζεστή για να δεχθεί τα κατσαδιασμένα παιδιά της ζωής.

Στην Ελλάδα από το 2009 έως 2012 έγιναν 3.124 αυτοκτονίες και απόπειρες. Συγκεκριμένα τα περιστατικά αυτοκτονιών ανήλθαν σε 677 το 2009, σε 830 το 2010, σε 927 το 2011 και σε 690 έως την 23^η Αυγούστου του 2012.

Θα μπορούσα να αναφέρω στοιχεία από ανακοπές, εμφράγματα, θανάτους από ναρκωτικά, δολοφονίες ή ατυχή και άδικα συμβάντα όπως το παραπάνω. 

Ποιος ο σκοπός;

Το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο!