Πάτα το κουμπί..

Εάν μπορούσες να πας το χρόνο μπροστά ή πίσω τι θα έκανες;

Θα ζούσες την ιστορία και τα λάθη της ανθρωπότητας ξανά για να μην τα επαναλάβεις ή θα περπατούσες στο μέλλον, είτε ως απλός παρατηρητής είτε ως πρωταγωνιστικό πρόσωπο;

Και οι δυο περιπτώσεις ακούγονται ενδιαφέρουσες. Η πλειοψηφία όμως, μάλλον προτιμά να γνωρίσει το μέλλον παρά να αναβιώσει κάτι περασμένο που χρονικά δεν τον άγγιξε ποτέ. Τα βιβλία ιστορίας, όμως δεν αρκούν για να μας μάθουν το παρελθόν. 

Η ιστορία είναι γεγονότα και συναισθήματα.  Ίσως, αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που δε μάθαμε και είμαστε έτοιμοι να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Ή μήπως τα επαναλαμβάνουμε;

Είναι γονιδιακά αναπόφευκτος ο διχασμός στον Έλληνα; Αντί να γίνουμε μια γροθιά και να προχωρήσουμε ενωμένοι κάθε μέρα γινόμαστε κακοί μεταξύ μας και αποκτάμε μίση και έχθρες. 

Δημόσιοι Υπάλληλοι εναντίον Ιδιωτικών και το αντίστροφο.

Δημόσια παιδεία εναντίον ιδιωτικής και το αντίστροφο.

Φτωχοί και πλούσιοι…

Αριστεροί και Δεξιοί…

Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί…

Άντρες και Γυναίκες…

Και τα ζεύγη δεν έχουν τελειωμό.

Πόσο μικροπρεπές…

Χαραμίζουμε τη δύναμη και τη φωνή μας γιατί απλά δε δεχόμαστε τη διαφορετικότητα μας και το γεγονός ότι όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε την κοινωνία που μας αξίζει..

Μπααα.. Μάλλον αυτή που μας αξίζει έχουμε!

Εκτός αν πατήσουμε το «μαγικό»  κουμπάκι και δούμε λίγο στο παρελθόν για να προλάβουμε το μέλλον!