Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Athens Migrant Kitchen

Σε μια δύσκολη εποχή, όπως αυτή που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό στην Αθήνα με την ξενοφοβία και τις ρατσιστικές επιθέσεις προς τους μετανάστες  όλο και να αυξάνονται, οι Culinary Backstreets Athens μαζί με το χώρο τέχνης και δράσης Βρυσάκι, τη Μ.Κ.Ο. «δώσε Ελπίδα» και την Ομάδα Άστυ, θεώρησαν ότι υπάρχει η ανάγκη για μια ισχυρή γέφυρα μεταξύ των μεταναστών και των Ελλήνων.

Και τι ενώνει καλύτερα δυο διαφορετικές κουλτούρες από το φαγητό;

Αυτό σκέφτηκαν και οι παραπάνω ομάδες και δημιούργησαν το «Athens Migrant Kitchen». Οι «Κουζίνες των Μεταναστών» είναι μία σειρά εκδηλώσεων γνωριμίας με τις κουζίνες και κατ’ επέκταση την κουλτούρα όλων των ξένων που ζουν στην Αθήνα.  Μέχρι σήμερα, έχουν γίνει δυο γευστικά ταξίδια: το ένα στην Γκάνα και το άλλο στο Κονγκό. Φυσικά, η δοκιμή είναι δωρεάν.

Αυτή την Κυριακή, στις 16:00, με μάγειρα τον κύριο Αχμέτ ταξιδεύουμε στην Αίγυπτο τρώγοντας Φαττά (κρέας κοκκινιστό σερβιρισμένο με ρύζι και ξηρούς καρπούς) και ένα εορταστικό πιάτο από τη Νουβία. Γεύσεις από την Αίγυπτο με θέα τα σοκάκια της Πλάκας και τα αρχαία μνημεία.

Καλό φαγητό, καλές στιγμές και καλός σκοπός!


Ραντεβού την Κυριακή στο Βρυσάκι.  (Βρυσακίου 17, Πλάκα). 



Ετικέτες

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

"Paraísos Artificiais: Μια πολύχρωμη παράνοια"

«Paraísos Artificiais» ή αλλιώς «Τεχνητοί Παράδεισοι». Πρόκειται για μια βραζιλιάνικη ταινία με σκηνοθέτη τον Marcos Prado και πρωταγωνιστές τη Nathalia Dill στο ρόλο της Έρρικα και τον Luca Bianchi στο ρόλο του Νάντο.  Όλα ξεκινούν σε μια παραδεισένια παραλία στη βορειοανατολική Βραζιλία, όπου γίνεται ένα τεράστιο μουσικό ψυχεδελικό φεστιβάλ. Η ταινία παρουσιάζει ένα κομμάτι των εμπειριών που έζησε το rave κίνημα μέσα από τη trance μουσική, τα ναρκωτικά και το σεξ.  Οι ζωές των δυο πρωταγωνιστών του Nάντο και της Dj Έρρικα, χωρίς να το συνειδητοποιήσουν, ενώνονται από ένα χαοτικό παιχνίδι της μοίρας. Η συνάντησή τους αλλάζει τις ζωές τους για πάντα.  Η ταινία πραγματεύεται το σκοτεινό κόσμο της ψυχεδέλειας και των ναρκωτικών. Η Έρρικα μέσα από τη δοκιμή ενός ναρκωτικού, την «τελετή του πεγιότ», μια τελετή των Ινδιάνων για την αυτογνωσία έρχεται αντιμέτωπη με τους μεγαλύτερους φόβους της και καταφέρνει να τους αντιμετωπίσει. Όταν τους ξεπερνά καλείται να αντιμετωπίσει την πρ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Άλλο ένα ποίημα του Pablo Neruda

Απόψε μου πάει να γράψω τα πιο πικρά στιχάκια.  Να γράψω, ας πούμε: «έχει μι' αστροφεγγιά απόψε και τα μενεξεδιά αστεράκια λαμπυρίζουνε στα χάη ». Της νύχτας ο άνεμος διαβαίνει στους ουρανούς και τραγουδάει. Απόψε μου πάει να γράψω τα πιο πικρά στιχάκια. Την αγαπούσα εγώ, και κάπου κάπου μ' αγάπαγε κι εκείνη. Χιλιάδες βράδια, όπως και τώρα, την έσφιγγα στην αγκαλιά μου. Αμέτρητα φιλιά της έδινα κάτω απ' τον άσωτο ουρανό. Μ' αγάπαγε κι εκείνη, και κάπου κάπου την αγάπαγα κι εγώ.  Πώς να μην τ' αγαπήσεις τα μεγάλα, τα ήμερα μάτια της. Απόψε μου πάει να γράψω τα πιο πικρά στιχάκια. Θα σκέφτομαι πως δεν την έχω εγώ. Θα νιώθω ότι την έχω χάσει. Θ' ακούω την απέραντη νύχτα, την πέντε φορές απέραντη χωρίς εκείνην. Και τους στίχους να πέφτουν στην ψυχή μου όπως πέφτει η δροσιά στο λιβάδι. Τι έχει να κάνει που η δικιά μου αγάπη εκείνηνε δεν την αγγίζει;. . . Έχει μι' αστροφεγγιά απόψε, μα εκείνη δεν είναι μαζί μου. Αυτά λοιπόν. Πέρα, μακρ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Το όνειρο (Pablo Neruda)

Περπάταγα στην αμμουδιά κι αποφάσισα να σ' αφήσω. Πατούσα μια μαύρη λάσπη που τρεμούλιαζε, κι όπως βούλιαζα και ξανάβγαινα πήρα την απόφαση να φύγεις από μέσα μου, με βάραινες σαν πέτρα κοφτερή, και σχεδίασα το χαμό σου βήμα βήμα: θα έκοβα τις ρίζες σου, θα σ' αμόλαγα στον άνεμο μόνη. Αχ εκείνο το λεπτό, καρδιά μου, ένα όνειρο με τα τρομερά φτερά του σε σκέπαζε. Ένιωθες να σε καταπίνει η λάσπη, και με φώναζες κι εγώ δεν ερχόμουν, και χανόσουν, ακίνητη, ανυπεράσπιστη μέχρι που πνίγηκες μέσα στο στόμα της άμμου. Έπειτα η απόφασή μου συνάντησε το όνειρό σου, κι από το χωρισμό που μας έσκιζε την ψυχή, αναδυθήκαμε καθαροί ξανά, γυμνοί, αγαπώντας ο ένας τον άλλον δίχως όνειρο, δίχως άμμο, ακέραιοι και ακτινοβολώντας, σημαδεμένοι από τη φωτιά.
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα