Γιατί αγαπάμε τις μανούλες;

Θέλει και ερώτημα;

Γιατί μυρίζουν ωραία και είναι πάντα ζεστές και μαλακές.

Γιατί έχουν μια τεράστια αγκαλιά που χωράει τον πόνο σου και τον πόνο όλου του κόσμου.

Γιατί σου μαθαίνουν πράγματα και σε συμβουλεύουν.

Γιατί είναι πεισματάρες και δεν σταματάνε αν δεν μάθουν αυτό που σε απασχολεί.

Γιατί μαγειρεύουν καλά.

Γιατί στα δύσκολα είναι δίπλα σου.

Σου φτίαχνουν σούπες όταν είσαι άρρωστος, σου πλένουν τα ρούχα και σου καθαρίζουν το δωμάτιο.

Αυτή είναι η Μανούλα.

Γιατί ακόμα και αν είσαι εγκληματίας για εκείνη θα είσαι πάντα το αγγελούδι της.

Γιατί κανείς ποτέ δε θα πιστέψει σε σένα όσο εκείνη. Ακόμα και όταν αμφιβάλλεις για τις ικανότητές σου και εγκαταλείπεις εκείνη ξέρει ήδη ότι μπορείς να τα καταφέρεις και σου δείχνει τον τρόπο.

Γιατί ξέρει τα πάντα και δεν λέει τίποτα.

Γιατί κρατάει μυστικά τα μυστικά σου.

Γιατί είναι ο καλύτερος σου φίλος σου, ο πιο τρελός σου φίλος, ο πιο υπομονετικός, ο 

πιο τρυφερός, ο πιο παράλογος, ο πιο όμορφος, ο πιο συμπαθητικός, ο πιο αντιπαθητικός.

Γιατί είναι όλοι οι άνθρωποι της ζωή σου.

Γιατί είναι η ζωή σου.

Αυτή είναι η Μανούλα.

Γιατί οι καυγάδες σου μαζί της είναι οι καλύτεροι.

Γιατί σ’ αρέσει να διασκεδάζετε μαζί, και ας ντρέπεσαι να το παραδεχτείς.

Γιατί έχει πλάκα να της δείχνεις πως λειτουργεί ο υπολογιστής και να μην το καταλαβαίνει.

Γιατί, αν είσαι κορίτσι, φοράς τα ρούχα της. Και αν είσαι αγόρι, αναζητάς μια κοπέλα που να μοιάζει στη μαμά σου.

Γιατί αυτές είναι οι Μανούλες.

Μπορώ να γράψω πολλά «γιατί» και να γεμίσω σελίδες. Αλλά καθένας μας αγαπά τη μαμά του και για τα δικά του «γιατί».

Για αυτό μην περιμένουμε μόνο τη Γιορτή της Μητέρας για να κάνουμε μια τρυφερή κίνηση. Ας δείχνουμε την αγάπη μας καθημερινά και ας μην πιστεύουμε αφελώς ότι το ξέρουν.

Γιατί αυτές είναι οι Μανούλες!!